publicatie
(ps; Equator moet zijn Educator en Magister en 1.7 miljoen geldt voor alle DC investeringen zoals; nieuw informatiesystemen, nieuwe werkplekken (FRW) en ontmoetingsruimten voor studenten (huisvesting).
vrijdag 27 februari 2009
Nieuwsblad vh Noorden
publicatie
(ps; Equator moet zijn Educator en Magister en 1.7 miljoen geldt voor alle DC investeringen zoals; nieuw informatiesystemen, nieuwe werkplekken (FRW) en ontmoetingsruimten voor studenten (huisvesting).
woensdag 25 februari 2009
zondag 22 februari 2009
zaterdag 21 februari 2009
PGO (Persoonlijk Gericht Onderwijsmodel)
In alle bijeenkomsten de afgelopen weken hebben we het vaak over procesbeschrijvingen, te kiezen oplossingen en verwachtingspatronen.
Wordt het niet eens tijd om te praten over een Persoonlijk Gebruikers Onderwijsmodel (PGO) als bedrijfsmodel?
Achtergrond
Ik heb het al eerder gehad over de voor mij drie belangrijke dimensies:
1 Persoon
2.Proces
3.Platform
In de ontwikkelingen van de laatste tien jaar moet het accent vooral worden verschoven van dimensie drie (ict) naar -wat mij betreft- dimensie 1 (gebruikers). We discussiëren nu echter te vaak over dimensie 2 niveau (proces - experts).
Een gemiste kans?
Laten we het eens hebben over Gebruikers 2.0 t/m Gebruikers 4.0.Ik deel de studenten van nu in als Gebruikers 3.0 en 4.0.Zij hebben geen hulp nodig, alleen een platform. De meeste medewerkers van een ROC positioneer ik als gebruiker 2.0.
"Waar zit jezelf?"
Deze vraag is natuurlijk veel te globaal, want "wat zijn kenmerken van 2.0 of bijvoorbeeld 3.0?". Ik probeer hieronder even het dagelijks gebruik van je internet- en telefoongebruik te reflecteren.
Dagelijks en wekelijks
A. Gebruik je je mobiele telefoon ook voor internetgebruik?
B. Stuur je steeds minder emails (< 5 per dag).
C. Gebruik/lees je sms's.
D. (Video)Chat je regelmatig met meerdere personen (tegelijk)?
E. Gebruik/ schrijf je zelf een wiki (kennisdeling en samenwerking)?
D. Schrijf je (reageer) op een weblog?
F. Gebruik/ volg je Twitter (mobiel)?
H. Gebruik je I-Google en google docs?
8 vragen met 8 antwoorden.
6 antwoorden met ja = gebruiker 4.0
4 antwoorden met ja = gebruiker 3.0
2 antwoorden met ja - gebruiker 2.0
"Is dit onderzoekje representatief?", nee natuurlijk niet. "Wat heeft het dan te maken met de titel?"
Een Persoonlijk bedrijfsmodel heeft voor mij de uitdaging om dimensie 1 als leidraad te kiezen. Het gaat om Personen
Alle personen hebben voor mij kenmerk 2.0 t/m 4.0. En de vraag is op welke personen (profiel)(gebruikers) richt je je bedrijfsmodel.
In eerste instantie zal iedereen (denk ik) de studenten als uitgangspunt kiezen. In theorie ben ik het daar wel mee eens, maar in de praktijk lijkt me dat niet zo handig. Ik wil me liever "focussen" op de "risicogroep" voor een succesvol implementatie".
Risico in dit voorbeeld betekent niet een onderwaardering. Nee, in tegendeel. Ik zie het veel meer als een richt/ ankerpunt.
Wil je een Persoonlijk gericht bedrijfsmodel uitrollen, neem dan de gebruikersgroep 2.0 als leidraad (dimensie 1). En implementeer een platvorm (dimensie drie, zie FRW concept)) waarop de processen simpel draaien en ondersteund worden(dimensie 2).
Houdt de gebruikers 3 en 4 (voorlopig) buiten de discussie (en ook oplossingen voor die groep). Maak het niet te complex en kies voor een methodiek die synchroon loopt met de onderwijservaring van de groep 2.0. De basis hiervoor ligt in de jaren 70 - 90 van de vorige eeuw.(ontwrichtende innovatie)
Ontwerp het platvorm zo, dat duidelijk de (proces) werkzaamheden sterk gescheiden zijn.;
Blauw -Markt (voor de student),
Rood -Administratie (over de student) en
Groen -Leren & onderwijzen (van de Student)
Flowgram: Schilderdoos
En dan is het ook makkelijker en goedkooper! de ondersteunende services te kiezen. Uitwiseling & integratie kun je dan event gedreven afhandelen en regel niet de volledige complexiteit in een centraal Postkantoor(bizztalk) . Kies wel een paar duidelijke in- en output wisselzones(knooppunten). Laat de afstemming binnen de processen - voor als nog- regelen binnen de services zelf.
Je zult zien dat in de komende jaren de vendors vanzelf hun applicaties zullen opdelen, ontwikkelen en ontwerpen in 1 gedivergeerde omgeving (o.a. silverlight). De informatie functies (die ontstaat) zal wel moeten kunnen "praten" met alle diverse kanalen en nog te ontwikkelen devices.
Integratie, proces afstemming en usercases zijn verder voor (proces) experts. (het beschrijven hoe ik benzine kan tanken voor mijn auto,lijkt me niet zo interessant). De klanten (docenten en studenten) moet je hier niet mee lastig vallen. Docenten zijn wat mij betreft hier het ankerpunt en ze zijn te verdelen in 2.0 en 3.0 (1.0 gebruikers trekken we niet meer bij").
Ondersteun ze op hun kerntaken (wat zit er in hun schooltas). Denk vooral in digitaal -agendabeheer studenten en docenten, cijferboekje, aan- en afwezigheid online, cgo opdrachten-workflow, vraaggerichte teamroostering, digitale leeromgeving-, en geef ze vooral operationele informatie (welke lokaal kan ik het volgend uur gebruiken)?
Techniek regel je af achter de schermen en outsours je applicaties en services (processen). Beheer alleen je platvorm.(scheelt de helft van je Ict afdeling). Stel je netwerk en platvorm gratis beschikbaar voor je regionale collega instellingen (VO) en maak zo "echt" contact met je prospects. En geef ze zo al toegang tot jouw platvorm.
Gebruik de verschillende kanalen (anydevice, internet, mobiele telefoon) interactief en faciliteer veel (anyhow, wireless, laptop voor je medewerkers netboooks), implementeer mobiel internet en stel je platvorm open (ook voor thuis/werkgebruik,anyplace).
Laat gebruikers 2.0 het vooral zelf doen en laat ze hun hulpvraag vooral aan hun eigen kinderen stellen (is je beste helpdesk) en laat ze kijken hoe deze peergroup hun werk (digitaal) regelen en organiseren.
Onze opdracht;
Zo'n Bedrijfsmodel toepassen -tegen redelijke kosten- lijkt me nu evident. Gebruikskosten Erp van > dan 50 euro per student zijn niet meer van deze tijd, dat implodeert, maar dat hadden we twee geleden al voorzien.
Het Persoonlijk Gebruikers Onderwijsmodel (PGO) wordt uitgangspunt, de gebruiker 2.0 en 3.0. -de mens- als verbindende factor. Het basismodel verschuift van binnen naar buiten. "Daar zitten je (toekomstige) klanten?"
ps. om geen misverstanden te krijgen , ik heb de checklist zelf verzonnen en heb inmiddels de vragenlijst bijgesteld.
Heb je wel relevante vragen in deze mail me even!
Bron: My Sprout
Wordt het niet eens tijd om te praten over een Persoonlijk Gebruikers Onderwijsmodel (PGO) als bedrijfsmodel?
Achtergrond
Ik heb het al eerder gehad over de voor mij drie belangrijke dimensies:
1 Persoon
2.Proces
3.Platform
In de ontwikkelingen van de laatste tien jaar moet het accent vooral worden verschoven van dimensie drie (ict) naar -wat mij betreft- dimensie 1 (gebruikers). We discussiëren nu echter te vaak over dimensie 2 niveau (proces - experts).
Een gemiste kans?
Laten we het eens hebben over Gebruikers 2.0 t/m Gebruikers 4.0.Ik deel de studenten van nu in als Gebruikers 3.0 en 4.0.Zij hebben geen hulp nodig, alleen een platform. De meeste medewerkers van een ROC positioneer ik als gebruiker 2.0.
"Waar zit jezelf?"
Deze vraag is natuurlijk veel te globaal, want "wat zijn kenmerken van 2.0 of bijvoorbeeld 3.0?". Ik probeer hieronder even het dagelijks gebruik van je internet- en telefoongebruik te reflecteren.
Dagelijks en wekelijks
A. Gebruik je je mobiele telefoon ook voor internetgebruik?
B. Stuur je steeds minder emails (< 5 per dag).
C. Gebruik/lees je sms's.
D. (Video)Chat je regelmatig met meerdere personen (tegelijk)?
E. Gebruik/ schrijf je zelf een wiki (kennisdeling en samenwerking)?
D. Schrijf je (reageer) op een weblog?
F. Gebruik/ volg je Twitter (mobiel)?
H. Gebruik je I-Google en google docs?
8 vragen met 8 antwoorden.
6 antwoorden met ja = gebruiker 4.0
4 antwoorden met ja = gebruiker 3.0
2 antwoorden met ja - gebruiker 2.0
"Is dit onderzoekje representatief?", nee natuurlijk niet. "Wat heeft het dan te maken met de titel?"
Een Persoonlijk bedrijfsmodel heeft voor mij de uitdaging om dimensie 1 als leidraad te kiezen. Het gaat om Personen
Alle personen hebben voor mij kenmerk 2.0 t/m 4.0. En de vraag is op welke personen (profiel)(gebruikers) richt je je bedrijfsmodel.
In eerste instantie zal iedereen (denk ik) de studenten als uitgangspunt kiezen. In theorie ben ik het daar wel mee eens, maar in de praktijk lijkt me dat niet zo handig. Ik wil me liever "focussen" op de "risicogroep" voor een succesvol implementatie".
Risico in dit voorbeeld betekent niet een onderwaardering. Nee, in tegendeel. Ik zie het veel meer als een richt/ ankerpunt.
Wil je een Persoonlijk gericht bedrijfsmodel uitrollen, neem dan de gebruikersgroep 2.0 als leidraad (dimensie 1). En implementeer een platvorm (dimensie drie, zie FRW concept)) waarop de processen simpel draaien en ondersteund worden(dimensie 2).
Houdt de gebruikers 3 en 4 (voorlopig) buiten de discussie (en ook oplossingen voor die groep). Maak het niet te complex en kies voor een methodiek die synchroon loopt met de onderwijservaring van de groep 2.0. De basis hiervoor ligt in de jaren 70 - 90 van de vorige eeuw.(ontwrichtende innovatie)
Ontwerp het platvorm zo, dat duidelijk de (proces) werkzaamheden sterk gescheiden zijn.;
Blauw -Markt (voor de student),
Rood -Administratie (over de student) en
Groen -Leren & onderwijzen (van de Student)
Flowgram: Schilderdoos
En dan is het ook makkelijker en goedkooper! de ondersteunende services te kiezen. Uitwiseling & integratie kun je dan event gedreven afhandelen en regel niet de volledige complexiteit in een centraal Postkantoor(bizztalk) . Kies wel een paar duidelijke in- en output wisselzones(knooppunten). Laat de afstemming binnen de processen - voor als nog- regelen binnen de services zelf.
Je zult zien dat in de komende jaren de vendors vanzelf hun applicaties zullen opdelen, ontwikkelen en ontwerpen in 1 gedivergeerde omgeving (o.a. silverlight). De informatie functies (die ontstaat) zal wel moeten kunnen "praten" met alle diverse kanalen en nog te ontwikkelen devices.
Integratie, proces afstemming en usercases zijn verder voor (proces) experts. (het beschrijven hoe ik benzine kan tanken voor mijn auto,lijkt me niet zo interessant). De klanten (docenten en studenten) moet je hier niet mee lastig vallen. Docenten zijn wat mij betreft hier het ankerpunt en ze zijn te verdelen in 2.0 en 3.0 (1.0 gebruikers trekken we niet meer bij").
Ondersteun ze op hun kerntaken (wat zit er in hun schooltas). Denk vooral in digitaal -agendabeheer studenten en docenten, cijferboekje, aan- en afwezigheid online, cgo opdrachten-workflow, vraaggerichte teamroostering, digitale leeromgeving-, en geef ze vooral operationele informatie (welke lokaal kan ik het volgend uur gebruiken)?
Techniek regel je af achter de schermen en outsours je applicaties en services (processen). Beheer alleen je platvorm.(scheelt de helft van je Ict afdeling). Stel je netwerk en platvorm gratis beschikbaar voor je regionale collega instellingen (VO) en maak zo "echt" contact met je prospects. En geef ze zo al toegang tot jouw platvorm.
Gebruik de verschillende kanalen (anydevice, internet, mobiele telefoon) interactief en faciliteer veel (anyhow, wireless, laptop voor je medewerkers netboooks), implementeer mobiel internet en stel je platvorm open (ook voor thuis/werkgebruik,anyplace).
Laat gebruikers 2.0 het vooral zelf doen en laat ze hun hulpvraag vooral aan hun eigen kinderen stellen (is je beste helpdesk) en laat ze kijken hoe deze peergroup hun werk (digitaal) regelen en organiseren.
Onze opdracht;
Zo'n Bedrijfsmodel toepassen -tegen redelijke kosten- lijkt me nu evident. Gebruikskosten Erp van > dan 50 euro per student zijn niet meer van deze tijd, dat implodeert, maar dat hadden we twee geleden al voorzien.
Het Persoonlijk Gebruikers Onderwijsmodel (PGO) wordt uitgangspunt, de gebruiker 2.0 en 3.0. -de mens- als verbindende factor. Het basismodel verschuift van binnen naar buiten. "Daar zitten je (toekomstige) klanten?"
ps. om geen misverstanden te krijgen , ik heb de checklist zelf verzonnen en heb inmiddels de vragenlijst bijgesteld.
Heb je wel relevante vragen in deze mail me even!
Bron: My Sprout
maandag 16 februari 2009
"Voor wie innoveer je?"
Een situatieschets.
Een bedrijf ontwikkelt een oplossing voor een probleem. En een aantal klanten kopen die oplossing. Dan zie je vaak dat een een deel van dat innovatiebedrijf contact heeft met een deel van de klant.
Beiden maken elkaar deelgenoot van hun vragen en mogelijkheden en de innovatievraag (functionaliteit) zet zich door. (voor een uitgebreid verslag van mijn laatste meeting op dit terrein, klik door op blogisch)
Men gaat elkaar "binden", door opleidingen, vernieuwingen, gebruikersverenigingen, migraties, versies, landelijke bijeenkomsten en ....consultants.
Uiteraard is dat van grote toegevoegde waarde, denk aan Triple A. Vooral op het theoretische vlak en inzicht heeft dit veel meerwaarde. Het kent echter een overwaardering voor de beschrijving van processen (tweede dimensie). Maar de eerste dimensie, - personen, gebruikers, "de menselijke maat"-, is voor mij doorslaggevend.
Overzicht:
eerste dimensie; personen
tweede dimensie; processen
derde dimensie: platvorm
De vraag is dus of dit oplossing-scenario voldoet?
Na een periode hebben nog slechts experts & specialisten contact met elkaar en de innovatie (wens) schrijdt verder voort (en de kosten dus ook!). Het wordt steeds ingewikkelder.
Om toch in te kunnen spelen op de (expert)klant (en de winstmarge) ontstaan er zo "doorlopende" en vooral extra en ondersteunende innovaties (mashups). (meer van hetzelfde!)
"Het Belgische huis (bloemkolen) vindt zijn vorm"
Het kan ook anders. Richt je als bedrijf op de "niet tevreden, kleine klanten", die wat eenvoudiger, simpeler oplossingen willen (beter met minder!). Je begrijpt dat meestal niet het oorspronkelijke innovatie bedrijf dat zal zijn, nee die heeft het te druk met de al bestaande aanpak en "zijn" inmiddels"embedded" klanten. (De tv is echt niet ontwikkeld door een radiobedrijf!)
Daarnaast is het nieuwe innovatiebedrijf vaak kleinschalig (kleinere winstmarge) en richt zich op een "nische" in de al bestaande markt. Het enige wat zo'n bedrijf vooral kan doen is zich vooral richten op de vraag van de "echte" klant - lees gebruiker-. Bij ons zijn dat vooral de studenten en docenten.
Sterker nog hoe groter de afstand is tot de "echte" klant hoe minder een (voor)bedachte "dure" oplossing zal werken en geaccepteerd wordt.
Scenario
Ontwikkel een simpeler vorm van de "grote" oplossingen" (afgeleid), ga vooral niet "zitten" boven de vraag van de "echte" klant en ontwikkel organisch mee en door.Nog sterker laat de klant zich zelf ontwikkelen en leren (eigen logistiek)(zie de het mierennest verhaal van Jef)..
Resultaat; een goedkopere, simpeler en dus eenvoudiger oplossing die zelf gebruikt en geïmplementeerd kan worden en vooral geaccepteerd is. Voeg daar een eenvoudige workflow aan toe (=logistiek) en laat mensen hun eigen succes ervaren en uitleggen.
De dino's zijn niet voor niks uitgestorven.
Kom op bedrijven! en Roc's, :-)
bron:Christensen disruptive
Een bedrijf ontwikkelt een oplossing voor een probleem. En een aantal klanten kopen die oplossing. Dan zie je vaak dat een een deel van dat innovatiebedrijf contact heeft met een deel van de klant.
Beiden maken elkaar deelgenoot van hun vragen en mogelijkheden en de innovatievraag (functionaliteit) zet zich door. (voor een uitgebreid verslag van mijn laatste meeting op dit terrein, klik door op blogisch)
Men gaat elkaar "binden", door opleidingen, vernieuwingen, gebruikersverenigingen, migraties, versies, landelijke bijeenkomsten en ....consultants.
Uiteraard is dat van grote toegevoegde waarde, denk aan Triple A. Vooral op het theoretische vlak en inzicht heeft dit veel meerwaarde. Het kent echter een overwaardering voor de beschrijving van processen (tweede dimensie). Maar de eerste dimensie, - personen, gebruikers, "de menselijke maat"-, is voor mij doorslaggevend.
Overzicht:
eerste dimensie; personen
tweede dimensie; processen
derde dimensie: platvorm
De vraag is dus of dit oplossing-scenario voldoet?
Na een periode hebben nog slechts experts & specialisten contact met elkaar en de innovatie (wens) schrijdt verder voort (en de kosten dus ook!). Het wordt steeds ingewikkelder.
Om toch in te kunnen spelen op de (expert)klant (en de winstmarge) ontstaan er zo "doorlopende" en vooral extra en ondersteunende innovaties (mashups). (meer van hetzelfde!)
"Het Belgische huis (bloemkolen) vindt zijn vorm"
Het kan ook anders. Richt je als bedrijf op de "niet tevreden, kleine klanten", die wat eenvoudiger, simpeler oplossingen willen (beter met minder!). Je begrijpt dat meestal niet het oorspronkelijke innovatie bedrijf dat zal zijn, nee die heeft het te druk met de al bestaande aanpak en "zijn" inmiddels"embedded" klanten. (De tv is echt niet ontwikkeld door een radiobedrijf!)
Daarnaast is het nieuwe innovatiebedrijf vaak kleinschalig (kleinere winstmarge) en richt zich op een "nische" in de al bestaande markt. Het enige wat zo'n bedrijf vooral kan doen is zich vooral richten op de vraag van de "echte" klant - lees gebruiker-. Bij ons zijn dat vooral de studenten en docenten.
Sterker nog hoe groter de afstand is tot de "echte" klant hoe minder een (voor)bedachte "dure" oplossing zal werken en geaccepteerd wordt.
Scenario
Ontwikkel een simpeler vorm van de "grote" oplossingen" (afgeleid), ga vooral niet "zitten" boven de vraag van de "echte" klant en ontwikkel organisch mee en door.Nog sterker laat de klant zich zelf ontwikkelen en leren (eigen logistiek)(zie de het mierennest verhaal van Jef)..
Resultaat; een goedkopere, simpeler en dus eenvoudiger oplossing die zelf gebruikt en geïmplementeerd kan worden en vooral geaccepteerd is. Voeg daar een eenvoudige workflow aan toe (=logistiek) en laat mensen hun eigen succes ervaren en uitleggen.
De dino's zijn niet voor niks uitgestorven.
Kom op bedrijven! en Roc's, :-)
bron:Christensen disruptive
zondag 15 februari 2009
"Ontwrichting"
Bij de meeste bijeenkomsten op het gebied van CGO - Onderwijs - Logistiek kom ik in een "spanningsveld" terecht. (zie voor verslag de weblog van blogisch
De voorbeelden zijn prachtig, de meningen en visies zijn duidelijk en doordacht. Vaak is er geen speld tussen te krijgen en toch........?
"Wat is dat toch?". Het gevoel dat het rationeel klopt maar gevoelsmatig niet bij mij "binnenkomt".Ik zal proberen dit gevoel te onderbouwen en ter inzicht (en discussie) neer te leggen. Ik begin maar met mijn beeld over Technologische Software Innovatie.
Eind jaren 1999 kozen veel Roc's voor Erp achtige oplossingen. (Noise, Peopleosoft, Icarus).
Ik kreeg het cadeautje zelf vele projecten op dit laatste terrein(Peoplesoft) te mogen implementeren. Hier hadden wij in Drenthe drie jaar voor nodig. Financiën, Hrm en Studenten Administratie in 1 toepassing. Andere Roc's kozen voor een breed gedragen Noise gebruikersvereniging (samen met een bedrijf Stoas), of een eigen ontwikkeld pakket (Icarus).
Bij het afsluiten van dit eerste implementatie traject zeiden wij in Drenthe. "Dit is het, dit gaan we stabiliseren en nu komt de "echte" klant aan de beurt", docenten, studenten, het onderwijs zelf dus.
Dit bleek echter niet voldoende te werken, dus vele opleidingen kozen toch voor een eigen simpele, zelfgekozen leeromgevingen en zij gingen vaak zelf met de aanbieders door met het ontwikkelen.
In 2006 was het gevolg duidelijk, "zware" kernregistratie omgevingen en daarboven op veel veranderende en wisselende leeromgevingen. (N@tschool, Trajectplanner, It's learning, Fronter etc.) Uiteindelijk "opgeteld" zeer kostbaar en slecht te integreren.
Opnieuw hebben we toen zelf in het DC de discussie gestart.
"Is dit wel de juiste weg".
Het "oude traject" was niet onderhoudbaar en kende vele integratie problemen. Het is te duur met ook nog uitdijende functionele en ict_achtige afdelingen etc. Deze aanpak "implodeerde".
Samenvatting;
- te duur
- te ingewikkeld
- niet gebruikersvriendelijk
- te divers
- niet adaptable voor de kern "users".
- niet voldoende ontwikkelbaar
Op meerdere plekken heb ik toen deze bezorgdheid geuit. Tot in de stuurgroep Peopelsoft landelijk aan toe. Uiteraard werd dat (toen) niet bevestigd en ondersteund. Je ging toch niet afwijken van de al lang ingeslagen weg.
Nu vijf jaar later, zijn we in Drenthe - al twee jaar- vol "de andere weg" ingeslagen. Als ik dat ergens vertel word ik een beetje meewarig aangekeken. Het gesprek gaat dan al snel over het landelijk samenwerken, sterk gestructureerde beleidsorganen, landelijk experts bijeenkomsten, integreerbare samen gekozen en ontwikkelde oplossingen en ........ iedereen is het met elkaar eens. "Dit is de aanpak", eindelijk werken we samen.
Nu deze aanpak zal ik uiteraard volgen en willen begrijpen en toch wil ik je toch een andere benadering voorleggen.
Want wij doen niet zo maar wat in Drenthe. Al kun je de vraag stellen of iedereen daar zelf reflecteert op de ingeslagen weg. Misschien na het lezen van dit stuk wel wat meer.
In het volgende blog zal ik je iets vertellen over "ontwrichtende innovaties". Met de "echte " gebruiker als uitgangspunt.
Ik zal je wel eerst een model laten zien, die weergeeft dat de weg van experts en softwarebedrijven vaak snel hun eigen weg (belang) volgen en zo afstand nemen van de echte users en dus de "onderwijs" werkelijkheid.
En ... uiteindelijk zit je zo weer op de weg van "Vendor-locking" en de jaren 1999-2004.
"Maar je gaat toch niet afwijken waar -het lijkt- iedereen het over eens is, nee......?
Daarnaast kan het dus goedkoper, veel simpeler, veel nuttigere en in mijn "denken" veel "innovatiever". Ook zal de gebruiker zelf de expert zijn en worden en dat is in mijn logica en vooral mijn "voelen" essentieel. Maar dat zei ik al in het begin van deze blog.
woensdag 11 februari 2009
Het "Huishoudboekje" en "Elephant en de Blind men story""
Bij de verdeling van de inkomsten en uitgaven binnen een ROC spelen vele factoren een rol. Meestal start je met aan de ene kant de (verwachte)inkomsten / omzet en aan de andere kant breng je in kaart wat nodig is om een goede kwaliteit, rendement en tevredenheid te kunnen genereren.
Vanuit een begroting (exploitatie) in combinatie met een beleidsplan (meerjarig) worden de gelden verdeeld.
Het DC werkt hiervoor met het D(deelnemer) A (allocatie) M(model). Dit wordt in oktober van enig jaar gevuld met basis getallen als aantal studenten, behaald resultaat (diploma waarden) en doelgroep bijdragen (voa). Daarnaast worden de te verwachten derde geldstroom ingeschat. Uiteraard liggen hier onderbouwde en wettelijke brieven onder.
In overleg ontstaat dan een begroting en een exploitatie - verdeling (per cluster en per dienst).
De volgende opgave is deze exploitatie te verdelen binnen teams. Je zet het bijvoorbeeld om in Fte en materiële uitgaven.
De "werkelijke" vraag is eigenlijk "wat heb ik echt nodig om "goed" CGO onderwijs te kunnen organiseren?".
Hiervoor is nu het "huishoudboekje" opgesteld.
Hoe kom ik vanuit een Oer naar een opzet voor een Onderwijs Aanbod en "wat kost dat dan?".
"Kan het uit of niet?" en dit op een Madurodam formaat. Dit model geef je inzicht in de verbinding van Onderwijs Aanbod / dienst en de factor geld.
Dit is wat ik noem echter 1 dimensionaal. Het gaat niet verder dan het "kleine" huisje van je team en voor een paar (les) groepen. In eerdere berichten heb ik al weergegeven dat "overstijgend organiseren" het toverwoord wordt voor innovatie.
Aanbod overstijgend aanbieden, overstijgend organiseren, groepen, reizen "vol" laten lopen, uitwisselen wat het ene cluster heeft ontwikkeld en ter beschikking stellen voor andere studenten (uit andere) richtingen, etc.
Nu wil je echter dit "overstijgende" ook financieel kunnen visualiseren en "doorrekenen". Deze tool is er nu ook. "De Onderwijs calculator- (Artefaction)" De komende weken zullen wij hier ons -in Drenthe- vol op richten. Daarover later meer. Inmiddels zijn er al mooie berichten van collega's. Hier de links.
Jef & Blogisch
De "Elephant en de blind men" story wordt ingevuld. In een eerder bericht heb ik dit beeld al uitgewerkt.
Nieuwe ontwikkelingen binnen bedrijven gaan veel te weinig uit van te delen kennis (is mijn opvatting). De organisaties worden groter, ingewikkelder en functies, taken en personen wisselen meer dan regelmatig. Basiskennis wordt dan vaak te weinig gedeeld en besproken, laat staan "vernieuwd". Zo ontstaat het beeld van de "Elephant en de blind men".
Vanuit een begroting (exploitatie) in combinatie met een beleidsplan (meerjarig) worden de gelden verdeeld.
Het DC werkt hiervoor met het D(deelnemer) A (allocatie) M(model). Dit wordt in oktober van enig jaar gevuld met basis getallen als aantal studenten, behaald resultaat (diploma waarden) en doelgroep bijdragen (voa). Daarnaast worden de te verwachten derde geldstroom ingeschat. Uiteraard liggen hier onderbouwde en wettelijke brieven onder.
In overleg ontstaat dan een begroting en een exploitatie - verdeling (per cluster en per dienst).
De volgende opgave is deze exploitatie te verdelen binnen teams. Je zet het bijvoorbeeld om in Fte en materiële uitgaven.
De "werkelijke" vraag is eigenlijk "wat heb ik echt nodig om "goed" CGO onderwijs te kunnen organiseren?".
Hiervoor is nu het "huishoudboekje" opgesteld.
Hoe kom ik vanuit een Oer naar een opzet voor een Onderwijs Aanbod en "wat kost dat dan?".
"Kan het uit of niet?" en dit op een Madurodam formaat. Dit model geef je inzicht in de verbinding van Onderwijs Aanbod / dienst en de factor geld.
Dit is wat ik noem echter 1 dimensionaal. Het gaat niet verder dan het "kleine" huisje van je team en voor een paar (les) groepen. In eerdere berichten heb ik al weergegeven dat "overstijgend organiseren" het toverwoord wordt voor innovatie.
Aanbod overstijgend aanbieden, overstijgend organiseren, groepen, reizen "vol" laten lopen, uitwisselen wat het ene cluster heeft ontwikkeld en ter beschikking stellen voor andere studenten (uit andere) richtingen, etc.
Nu wil je echter dit "overstijgende" ook financieel kunnen visualiseren en "doorrekenen". Deze tool is er nu ook. "De Onderwijs calculator- (Artefaction)" De komende weken zullen wij hier ons -in Drenthe- vol op richten. Daarover later meer. Inmiddels zijn er al mooie berichten van collega's. Hier de links.
Jef & Blogisch
De "Elephant en de blind men" story wordt ingevuld. In een eerder bericht heb ik dit beeld al uitgewerkt.
Nieuwe ontwikkelingen binnen bedrijven gaan veel te weinig uit van te delen kennis (is mijn opvatting). De organisaties worden groter, ingewikkelder en functies, taken en personen wisselen meer dan regelmatig. Basiskennis wordt dan vaak te weinig gedeeld en besproken, laat staan "vernieuwd". Zo ontstaat het beeld van de "Elephant en de blind men".
dinsdag 10 februari 2009
Gullivers reizen & en het Cgo
De laatste weken word ik "getrikkerd" door dit sprookje. Bij "de wereld draait door" zag ik een prachtige vertelling met een associatie naar de ict ontwikkelingen van dit moment.
Elk touwtje waarmee Gulliver wordt vastgezet, wordt vergeleken met een database gegeven. Elk "touwtje is een informatielijntje in een of ander bestand. Als je steeds meer lijntjes - touwtjes- vastlegt, dan ontstaat er a.h.w. een net van gegevens. De "losse" touwtjes worden een netwerk. Letterlijk en figuurlijk. Er ontstaat een "scherm van gegevens. Uitwisseling van gegevens met een centraal "Postkantoor" bv. bizztalk (microsoft, esb) zorgt voor de uitwisseling en het overzicht.
Negatief; gegevens kunnen steeds mens - onafhankelijker uitgewisseld en vergeleken (privancy) worden en positief; " we knopen de benodigde en gevraagde gegevens meer aan elkaar vast en "gebruiken het als 1 databron voor informatie en kennis. Ik ben van het positieve, zeker binnen een organisatie.
Wat gaan we binnenkort koppelen in Drenthe (DC)
1. CGO frontoffice (crm).(prospects en allumni)
2. CGO midoffice (educator) (onderwijs magazijn,pop, pap, portfolio en workflow)
3. CGO backoffice (magister)(bron, dossier, aan+afwezigheid)
4. CGO bekostiging (allocatiemodel & onderwijscalculator)(Artefaction)
De vier werelden komen bij elkaar.
Voor de associatie hier het filmpje op youtube(niet zoveel geduld, zet de balk op 7 minuten!). De website met alle afleveringen zie gulliver
woensdag 4 februari 2009
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
